Terwijl de voetstappen in het zand herinneren aan de mensen die hier vandaag zijn geweest, zakt de zon brandend in de horizon. Oranje vlagen herinneren aan (in ieder geval voor mij) een mooie dag.
De zee lijkt bevroren alsof het wil zeggen: "Waarom beweeg ik nog ? De mensen zijn naar huis. Morgen maar weer .."
Alleen een man, die ene man met al die spullen op zijn rug en een statief met camera staat nog op het strand van Groote Keeten.
Zijn gedachten worden meegenomen door de wind.
Met een tevreden gevoel trekt hij de klep van zijn pet nog verder naar beneden. Met een diepe zucht pakt hij zijn spullen op, sjokt terug naar de duinen. Halverwege het strand kijkt hij nog éénmaal om. Nog nèt ziet hij de vlam doven van de zon die hij vanmorgen al vroeg had mogen begroeten op de Posbank..
Reactie schrijven